Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
uroić — dk VIa, uroję, uroićisz, urój, uroićił, urojony «wyobrazić, przedstawić sobie coś, co nie istnieje, jako istniejące, rzeczywiste; stworzyć fikcję myślową; zmyślić, ubrdać» Uroił sobie chorobę. Dziecko uroiło sobie, że jest nie kochane. Opowiadać… … Słownik języka polskiego
ubrdać sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, ubrdać sobieam sobie, ubrdać sobiea sobie, ubrdać sobieają sobie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uroić, wyimaginować, wymyślić sobie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubrdała sobie, że ma krzywy nos. Ubrdał sobie, że żona go… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubzdurać sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, ubzdurać sobieam sobie, ubzdurać sobiea sobie, ubzdurać sobieają sobie {{/stl 8}}{{stl 7}} wymyślić sobie, uroić, wyimaginować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wymyślić — dk VIa, wymyślićlę, wymyślićlisz, wymyślićmyśl, wymyślićlił, wymyślićlony wymyślać ndk I, wymyślićam, wymyślićasz, wymyślićają, wymyślićaj, wymyślićał, wymyślićany 1. «myśląc wynaleźć coś nowego, wpaść na jakiś pomysł» Wymyślić nowy fason sukni.… … Słownik języka polskiego
ubrdać — dk I, ubrdaćam, ubrdaćasz, ubrdaćają, ubrdaćaj, ubrdaćał, ubrdaćany pot. tylko w zwrocie: Ubrdać sobie «uroić, wyimaginować sobie» Ubrdał sobie, że jest genialny. ubrdać się pot. «przyjść na myśl, wydać się, uroić się komuś» Co ci się ubrdało?… … Słownik języka polskiego
